Í draumi sérhvers manns...

Lengi vel átti ég brösótt samband við ljóð Steins Steinars sem hefst á orðunum í yfirskrift pistilsins. Átti erfitt með að skilja hvernig hann gat skrifað að í draumi sérhvers manns væri fall hans falið. Ég velti því fyrir mér hvort merking hans væri sú að draumar ættu ekki rétt á sér.

 

Samhengið skorti

Nýlega laukst upp fyrir mér að sennilega hefði mig skort samhengi til að skilja ljóðið. Draumar mínir hafa nefnilega flestir orðið að veruleika án mikillar fyrirhafnar. Það er mikið lán að standa á fertugu og geta sagt svona. Því fylgir þó alls ekki dramb, heldur djúpt þakklæti af minni hálfu.

En aftur að því hvers vegna mér jókst skilningur á ljóðinu góða. Það var nefnilega þannig að síðastliðinn vetur reyndi ég allt sem ég gat til að hrinda af stað atburðarás sem hafði þann tilgang einan að uppfylla gamlan draum.

En allt kom fyrir ekki. Mér tókst ekki ætlunarverkið.

Það var þá sem ég áttaði mig á að draumurinn hafði myndað sjálfstætt líf sem ógnaði mér. Hann hafði vaxið í dimmri þögn með dularfullum hætti. Ég upplifði að ég minnkaði samhliða því sem draumsins bákn reis. Að lokum féll ég fyrir draumi mínum, í fullkominni uppgjöf sigraðs manns. En það var þá sem ég áttaði mig. Ég vildi nefnilega ekki verða draumur hans.

 

Upprisa draumsins

Einn morguninn reis ég úr rekkju og tók ákvörðun. Ég ákvað að sleppa tökunum á þessum draumi. Þó ekki væri nema um stundarsakir. Þetta reyndist góð ákvörðun því það var sem þungu fargi væri af mér létt.

Það merkilega var að þegar ég megnaði að sleppa tökunum á draumnum, hætti hann að stjórna lífi mínu.

Skömmu síðar tóku atburðir að gerast sem allir miða að því að þessi draumur verði að veruleika um síðir. Atburðirnir voru þó þannig að mig hefði ekki getað órað fyrir þeim. Ég hefði með engu móti geta leikstýrt þessarri atburðarás.

 

Áttu þér draum í leynum?

Á þessum tíma árs huga margir að uppgjöri ársins, samhliða því að leggja drögin að markmiðum komandi árs. Nú er því tilvalið að dusta rykið af gömlum draumum. En til þess að draumar geti fengið byr undir báða vængi, þarf gjarnan fjármagn. Það er helst skortur á fjármagni sem veldur því að margir draumar deyja án þess að hafa nokkurn tíma öðlast nokkurt líf.

 

Draumasjóður

Eitt af því sem þátttakendur í netnámskeiðinu, Fjárhagslegt frelsi á 12 vikum gera er að búa til kerfi utan um fjármálin sín, sem miðar að því að búa sér líf sem heiðrar kjarnagildin manns.

Oft erum við svo föst í hringiðu atburða sem við upplifum að við höfum enga stjórn á, að við gleymum að staldra við. Brauðstritið tekur yfir og draumarnir hrekjast á brott án þess að við virðum þá viðlits.

Um síðir kemur sá dagur í lífi okkar flestra að við lítum yfir farinn veg. Viðtalsrannsóknir meðal þeirra sem komnir eru á efri ár hafa leitt í ljós að fólk sér frekar eftir því sem það aldrei kom í verk en því sem það gerði. Þessvegna er góð hugmynd að hafa gott kerfi um fjármálin. Þannig geturðu gert ráðstafanir svo þú getir valið að glæða drauma þína lífi.

 

 

Í draumi sérhvers manns

 

Í draumi sérhvers manns er fall hans falið.

Þú ferðast gegnum dimman kynjaskóg

af blekkingum, sem brjóst þitt hefur alið

á bak við veruleikans köldu ró.

 

Þinn draumur býr þeim mikla mætti yfir

að mynda sjálfstætt líf, sem ógnar þér.

Hann vex á milli þín og þess, sem lifir,

og þó er engum ljóst, hvað milli ber.

 

Gegn þinni líkamsorku og andans mætti

og öndvert þinni skoðun, reynslu og trú,

í dimmri þögn, með dularfullum hætti

rís draumsins bákn og jafnframt minnkar þú.

 

Og sjá, þú fellur fyrir draumi þínum

í fullkominni uppgjöf sigraðs manns.

Hann lykur um þig löngum armi sínum,

og loksins ert þú sjálfur draumur hans.

 

Steinn Steinarr

 

(Ferð án fyrirheits, 1942.)

Peningar, peninganna vegna?

„Og þú ert alltaf að fjalla um peninga“, staðhæfði maður nokkur um leið og hann lét sig falla í djúpan hægindastól við hlið mér. Við vorum stödd í boði hjá sameiginlegum vinum.

„Nei, ég fjalla um samband fólks við peninga og peningahegðun þess“, svaraði ég að bragði. „Ég tala alls ekki um peninga, peninganna vegna, heldur sem birtingarmynd af ákveðnu hegðunarmynstri.“ Hvað áttu við með því? spurði maðurinn. „Ég skal taka dæmi“, sagði ég.

 

Mismunandi viðhorf til peninga

Tvær vinkonur hittust til að fá sér að borða saman í hádeginu. Þær höfðu verið samstúdentar og fylgst að í gegnum tíðina. Talið barst að fyrirtækjarekstri en báðar áttu þær og ráku eigið fyrirtæki.

Önnur sagði hinni að það væri brjálað að gera hjá henni, fastir viðskiptavinir en greiðslur bærust seint og illa. Laun til starfsmanna gengju alltaf fyrir og því sæti vöxtur fyrirtækisins á hakanum. Hún væri orðin langþreytt á streðinu enda hefði hún lítið upp úr krafsinu. En bætti þó við að vinnan væri í meginatriðum spennandi og samskiptin við samstarfsfólk og viðskiptavini einkar gefandi. Það héldi henni gangandi enda skipt það hana meira máli en peningar.

Hin sagði hinni að hún væri nýbúin að endurskoða alla ferla innan fyrirtækisins með það að markmiði að hámarka nýtni. Hún vildi færa út kvíarnar og auka tekjur fyrirtækisins um fjórðung á næsta rekstrarári. Allt starfsfólk fyrirtækisins væri með á nótunum hvað markmiðið varðaði og ynni að því dag frá degi. Árangurinn léti ekki á sér standa. Áskoranir hennar snéru að starfsmannamálum.

 

Breytan sem skiptir sköpum

Þetta dæmi endurspeglar samband þessarra tveggja kvenna við peninga. Fyrirtækin sem þær reka eru sambærileg. Menntun þeirra og reynsla svipuð. Eina sem skilur að er samband þeirra við peninga sem endurspeglast með ýmsu móti í rekstri þeirra. Peningahugmyndir þeirra og peningahegðun er breytan sem skiptir sköpum.

Samband þeirrar fyrri við peninga helgast af því að samskipti og tengsl við samstarfsfólk og viðskipavini, skipta hana meginmáli. Bein tenging hennar við peninga er lítil sem engin. Hún sér ekki tilgang með því að gera hlutina fyrir peninga. Undir niðri þráir hún þó stöðugleika í rekstri og að útistandandi greiðslur skili sér með skilvirkum hætti.

Hin konan setur vöxt fyrirtækisins í forgrunn og gerir áætlanir sem byggja á mælanleika. Þannig kemur hún í veg fyrir að tíminn líði án þess að hún nái að fylgjast með framvindu mála. Markmið hennar er skýrt og allir starfsmenn fyrirtækisins vinna að því hörðum höndum.

Hennar áskorun er helst sú að gera ráð fyrir að aðrir séu drifnir áfram af sama eldmóði og metnaði og hún sjálf. Hún á það til að keyra starfsfólkið áfram og gleyma að hrósa því. Það er alls ekki illa meint. Henni finnst einfaldlega hrós vera frekar innantómt, því það er alls ekki það sem drífur hana áfram.

 

Annað er ekki gott og hitt slæmt

Það er ekki svo að skilja að önnur kvennanna eigi alfarið gott samband við peninga og hin slæmt. Allir glíma við einhvers konar áskoranir og þær birtast gjarnan í sambandi okkar við peninga. Áhrifanna gætir á öllum sviðum lífs okkar.

Fyrir þá sem reka fyrirtæki er sambandið milli peningahegðunar og beinnar afkomu, oft sýnilegra en fyrir þá sem vinna fyrir aðra. Að því sögðu má þó segja að starfsval og laun þeirra sem vinna fyrir aðra, endurspegli samband þeirra við peninga.

Þeir sem reka eigið fyrirtæki eru þó gjarnan dómharðari á eigin peningahegðun en hinir sem starfa fyrir aðra. Það helgast ef til vill helst af því að fólk í rekstri er gjarnan ábyrgt fyrir eigin innkomu og jafnvel innkomu annarra. Því verða þolmörkin minni þegar peningaáskoranir eru annars vegar.

 

Hvað er til ráða?

Hvað eiga þeir sem bera kennsl á brotalamir í sambandi sínu við peninga, til bragðs að taka? Í fyrsta lagi er góð hugmynd að leita sér hjálpar. Ég get bent á nýtt netnámskeið sem ber heitið Fjárhagslegt frelsi á 12 vikum. Þar gefst þátttakendum tækifæri til að skoða samband sitt við peninga í nýju ljósi með það að markmiði að öðlast fjárhagslegt frelsi.